Geboortefotografie Zwolle – Twan

13 jul Geboortefotografie Zwolle – Twan

Geboortefotografie Zwolle – Twan. Een paar jaar geleden legde ik voor Moniek en Jurgen de geboorte van hun eerste zoontje Naud vast. Na het afleveren van de geboortereportage hadden zijn ouders al aangegeven dat wanneer ze nog een keer zwanger zouden worden, ze ons weer zouden benaderen voor het verzorgen van een geboortereportage. Een enorm compliment. Zo leuk om dan een mailtje te ontvangen dat ze in verwachting zijn van hun tweede kindje en we ook deze geboorte voor hun mogen vastleggen.

Bij de zwangerschap van Naud begonnen de weeën met 34 weken en was de bevalling met weeën remmers uitgesteld tot 36 weken. Tijdens de zwangerschap van hun tweede kindje kregen ze te horen dat er in de placenta van Naud destijds trombose was gevonden. Helaas was deze uitslag nooit met de ouders besproken, waardoor ze nu enorm schrokken. Want wat zou dat voor dit kindje betekenen? De zwangerschap was al zwaar voor Moniek, maar dit bracht nog meer zorgen met zich mee. Voor het verloop van de huidige zwangerschap zou dat betekenen dat ze Moniek niet langer dan 38 weken zouden laten doorlopen en ze extra groeiecho’s zou krijgen. Door de vroeggeboorte van Naud was het natuurlijk de vraag of ze de 38 weken zouden halen.

Door alle corona maatregelen was het niet zeker of we bij de geboorte aanwezig mochten zijn in het ziekenhuis. Begin april hadden we contact door middel van videobellen om hun wensen door te nemen. Miranda en ik zouden voor deze geboorte beide oproepbaar zijn en vanwege het verloop van hun vorige zwangerschap zouden we nu vanaf 34 weken stand-by staan. Hiervoor moesten de maatregelen alleen wel versoepeld worden. Wat waren we blij toen we hoorden dat we als geboortefotograaf weer welkom waren in het Isala In Zwolle en en we ook voor deze ouders weer een mooie geboortereportage zouden mogen maken!

De weken daarna bleef het spannend. Het rommelde geregeld bij Moniek en halverwege juni gingen ze met regelmatige weeën naar het ziekenhuis. In overleg met Moniek (en omdat de bevalling van Naud snel was verlopen) reed ik naar het ziekenhuis en bleef ik (vanwege de corona maatregelen) op de parkeerplaats wachten tot er meer bekend was. Na een half uur werd duidelijk dat ze Moniek 2 uur in de gaten gingen houden. In overleg met Moniek reed ik naar mijn ouders in Zwolle om daar af te wachten of de geboorte door zou zetten. Rond 22:30 uur kreeg ik een appje dat alles weer rustig was en ze zo ook weer richting huis gingen. Volgende week had ze weer een afspraak staan bij de gynaecoloog om een eventuele inleiding te bespreken.

Bevalling inleiden

Met 37 weken zwangerschap was het dan zover, de bevalling zou ingeleid gaan worden. Nog even en dan zouden Moniek en Jurgen hun kleintje in hun armen vasthouden! Ze hadden om 9:00 uur een afspraak in het ziekenhuis. Niet veel later liep ik hun kamer in. Ze waren nog in afwachting wanneer de vliezen gebroken zouden worden.

Vliezen breken

Wat wilde Moniek graag in bad bevallen een aantal jaar geleden. En ook bij deze zwangerschap was dat een grote wens, maar ook de vraag of dat nu wel ging lukken. In haar bevalplan had ze wel aangegeven dat ze dat graag wilde, maar in het ziekenhuis is het alleen mogelijk wanneer er een kamer met bad beschikbaar is. Maar gelukkig was dit het geval en mochten ze verplaatsen naar een andere kamer. Rond 11:30 uur was het dan eindelijk zover, de verloskundige brak Moniek haar vliezen. Een emotioneel moment voor Moniek, het besef dat de kleine er nu echt aan zou komen na de zware zwangerschap en dat dit ook de laatste zwangerschap voor haar zal zijn. Nu was het wachten of de weeën vanzelf op gang zouden komen.

Er werd een lunch op de kamer gebracht en terwijl Moniek wat ging eten leken de weeën te beginnen. Wat fijn dat haar lichaam het zo snel oppakte. Ze leunde voorover op het bed om de weeën op te vangen en Jurgen masseerde haar rug. Wat een liefdevol stel! De verpleegkundige vulde ondertussen het bad, zodat Moniek daar in kon. Wat ving ze de weeën goed op wanneer ze in het bad zat! Jurgen week niet van haar zijde. Mooi om te zien hoe ze dit samen deden. Ook de verloskundige en verpleegkundige bleven vanaf 4 cm ontsluiting in de kamer om Moniek te steunen.

Geboorte

Wat ging het snel. Moniek zat al op de 6 cm, maar gaf aan: “ik kan niet meer”. De opties voor pijnstilling werden besproken en de verpleegkundige ging het in orde maken. Het bed was dichter bij het bad geschoven zodat Moniek uit het bad kon komen. Maar toen de verpleegkundige terug kwam vermoedde de verloskundige dat Moniek volledige ontsluiting had. Na controle bleek dit ook zo te zijn. Wow dat was snel! De verloskundige gaf aan dat Moniek het persen op gevoel mocht doen. “Jij voelt het wanneer je moet persen”. Niet veel later was het hoofdje van hun kleine al te zien. Wat een kracht heeft Moniek! En een paar minuten later pakte Moniek zelf haar tweede kindje aan. Net als bij Naud, weer een enorm snelle bevalling. De kleine lag heerlijk bij mama op de borst. Vanaf 27 weken zwangerschap wisten ze of het een jongetje of meisje was, maar hielden dit voor zichzelf. De verloskundige vroeg of ze het geslacht wel hadden gezien. Het was inderdaad een jongetje! Hij kreeg de mooie namen Twan Lucas. Jurgen knipte de navelstreng door en mocht daarna zijn zoon voor het eerst vasthouden. Moniek kon ondertussen uit het bad komen en in bed gaan liggen. Twan werd daarna weer bij zijn moeder gelegd. Zo mooi om de liefdevolle momenten vlak na de geboorte ook nu weer vast te kunnen leggen. De verpleegkundige hielp met Twan aanleggen voor eerste slokjes melk. Wat een natuurtalent, hij had direct door hoe hij moest drinken. Ook de naaste familie werd gebeld om het leuke nieuws te vertellen.

Controle

De kinderarts kwam binnen voor de eerste controle van de kleine Twan. Daarna was het tijd voor Moniek om te gaan douchen en mocht Jurgen weer met Twan knuffelen. Er was inmiddels een ander bed de kamer ingereden. Vanwege medicatie van Moniek moesten ze nog even in het ziekenhuis blijven. Daarom konden ze weer terug naar de kamer waar ze eerder die ochtend waren. De verpleegkundige kwam vervolgens Twan verder controleren. Als eerste mocht hij op de weegschaal liggen, deze gaf 3640 aan. Twan werd daarna in de foetus houding gehouden, zodat er een foto gemaakt kon worden hoe hij in de buik had gezeten. Jurgen mocht hem daarna aankleden.

Kennismaking grote broer

Naud was die dag bij het kinderdagverblijf en werd daarna door de buren opgehaald. Jurgen ging hem daar ophalen, zodat hij zijn kleine broertje Twan kon komen bewonderen. Niet veel later ging de deur open. Naud kwam binnenlopen, maar na meerdere keren in het ziekenhuis te zijn geweest vanwege zijn eigen gezondheid vond hij het enorm spannend. Het duurde even, maar toen hij gerustgesteld was kwam hij bij zijn moeder zitten en zijn kleine broertje bekijken. Al snel wilde hij Twan zijn drinken geven. Wat een lieve grote broer!

Lieve Moniek, Jurgen, Naud van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje en broertje Twan. Bedankt dat ik ook de geboorte van jullie tweede zoontje vast heb mogen leggen. Wij wensen jullie veel liefde en geluk samen!

Ben je op zoek naar een geboortefotograaf in Zwolle, Hoogeveen, Meppel of omgeving? Essenza Fotografie is gespecialiseerd in het maken van geboortereportages.

Copyright op alle foto’s: © Essenza Fotografie. Foto’s mogen niet opgeslagen, gekopieerd of anders gebruikt worden zonder toestemming van Essenza Fotografie.