04 apr Geboortereportage Zwolle – Yannick
Bij binnenkomst tijdens de kennismaking met Astrid en Marco lag zij in de woonkamer op bed. Astrid vertelde dat zij al vroeg in de zwangerschap erge bekkenklachen had gekregen en om deze reden veel moest liggen. Desondanks was ze heel positief en keek het stel enorm uit naar de kennismaking met de kleine. Er was gelijk een fijne sfeer en ze vertelden hun verhaal. Uit een vorige relatie had Astrid een dochter van 8 jaar, maar de wens om samen met Marco een tweede kindje te krijgen was groot. Het was niet gelukt om zwanger te worden, dus toen Astrid geheel onverwacht toch zwanger bleek te zijn was dit voor het stel een wonder en een groot geluk. Ze wisten dan ook al snel dat ze deze bijzondere periode heel graag vastgelegd wilden hebben. De zwangerschap, geboorte en na de geboorte een newborn fotoshoot zouden vastgelegd worden.
De zwangerschapsfotoshoot
Op een prachtige dag spraken we af voor de zwangerschapsfotoshoot bij de Zwarte Dennen in Staphorst. Astrid in een rolstoel en steeds even eruit voor een korte fotoserie. Annika, de dochter van Astrid, was natuurlijk ook mee. Het werd een gezellige fotoshoot, vol liefde en geluk. Heerlijk om vast te mogen leggen! Bekijk de zwangerschapsfotoshoot hier: www.essenza-fotografie.nl/zwangerschapsfotoshoot-buiten-locatie
Het ziekenhuis
We hielden geregeld contact en toen Astrid 37 weken zwanger was kregen we een berichtje dat Astrid veel pijn had en erg slecht sliep. De volgende dag was er een afspraak in het ziekenhuis om te kijken of ze ingeleid zou kunnen worden. Dat wilde ze graag omdat de toch al zware zwangerschap nu steeds zwaarder werd. De dag erna hielden we contact en liet Astrid ons weten dat ze opgenomen zou worden in het ziekenhuis. Er zou een ballonkatheter worden geplaatst omdat de baarmoedermond nog niet rijp was.
Omdat de bevalling waarschijnlijk voor de oproepbare periode zal zijn (normaal gesproken vanaf 38 weken zwangerschap), overleggen we dat ze ons extra goed op de hoogte houden, zodat we fotoshoots en afspraken die we de daarop volgende dagen in onze agenda staan op tijd zouden kunnen verzetten mocht dat nodig zijn. Ondertussen controleer ik mijn tas en laad ik nog een extra setje accu’s en batterijen op en doe een flesje water en wat te eten in mijn tas. Alles staat gereed.
Inleiden
Die zaterdag worden we goed op de hoogte gehouden. De ballonkatheter is geplaatst, maar vanuit het ziekenhuis werd er aangegeven dat ze niet verwachtten dat er ook echt iets zou gebeuren deze dag. Om 23.15 uur krijg ik weer een berichtje, er is inmiddels 2 cm ontsluiting waardoor ze Astrid de volgende ochtend kunnen inleiden. Op het moment dat de inleiding gepland stond blijkt het erg druk te zijn in het ziekenhuis en zijn er meerdere bevallingen gaande. De inleiding moest daarom even wachten tot de verloskundige langs zou komen.
Ontsluiting
Deze ochtend sturen we berichtjes heen en weer en rond 12.30 uur belt Marco me. Astrid heeft 3 cm ontsluiting en ze verwachten dat het nu wel snel kan gaan. Meteen pak ik mijn spullen en rijd ik rustig naar het Isala ziekenhuis in Zwolle. Om 13.00 uur kwam ik daar aan. Astrid had al heftige weeën en Marco ondersteunde haar zo goed mogelijk. Hij hield haar hand vast en pufte met haar mee. Zo mooi om te zien hoe hij haar steunde en ze dit echt samen als team deden. Het leek Astrid fijn om even onder de douche te gaan. En ook nu week Marco geen moment van haar zijde.
Tijdens het douchen waren de weeën nog erg onregelmatig en de verloskundige gaf aan dat er ongeveer 4 weeën binnen 10 minuten zouden moeten zijn. Om dit proces te versnellen kreeg Astrid rond 15.00 uur weeën opwekkers en om de pijn beter op te vangen kreeg ze een infuus. Dit zorgde voor meer rust en Astrid kon de weeën beter opvangen. Tussendoor viel ze zelfs even in slaap. Rond 18.00 uur zat Astrid op 6 cm ontsluiting.
De geboorte
Toen het pompje leeg was volgden de weeën elkaar sneller op en al gauw had Astrid het gevoel te moeten persen. De verloskundige kwam erbij en constateerde dat Astrid inmiddels volledige ontsluiting had. Ze mocht gaan persen, wat vanwege de bekkenklachten van Astrid nog best pittig was. Marco bleef aan Astrid haar zijde en hielp haar door de persweeën heen. Om 18.59 uur was daar het moment waar Astrid en Marco zo lang naar uitgekeken hadden, de geboorte van hun prachtige zoon Yannick! De verloskundige vertelde dat hij een sterrenkijker was, maar hij was op het laatste moment nog snel gedraaid. Marco mocht hun zoontje aanpakken en aan Astrid geven. Een mooi en emotioneel moment.
De eerste momenten samen
Wat een liefdevolle eerste momenten. Het geluk straalde er bij beide ouders vanaf. Marco mocht de navelsteng doorknippen en al snel werden opa en oma gebeld, die met dochter Annika naar het ziekenhuis zouden komen om Yannick te komen bewonderen. Een verpleegkundige bracht beschuit met blauwe muisjes.
Kennismaking met grote zus, opa en oma
Binnen een uur na de geboorte van Yannick was het de familie al gelukt om in het ziekenhuis te kunnen zijn. Dochter Annika kwam als eerste de kamer binnenlopen met een grote blauwe ballon met “It’s a Boy”. Opa en oma liepen achter haar aan. Vol verwondering bekeek Annika haar kleine broertje en werden de cadeautjes uitgepakt die ze hadden meegenomen.
Controle
De kleertjes voor Yannick werden alvast klaargelegd. Marco en Astrid hadden een mooi mutsje laten bedrukken met zijn naam. Ook was er een verpleegkundige gekomen om te helpen met borstvoeding. Als verrassing had Marco een cadeautje voor Astrid om aan haar te geven na de geboorte. Een mooie ketting met op de hanger de namen van de kinderen erop. Wat een mooi en lief gebaar. Na dit mooie cadeau kon Astrid zich even opfrissen en douchen terwijl Yannick tevreden in de armen van zijn vader lag. Toen Astrid weer terug was kwam de verpleegkundige voor de controles van Yannick. Ze liet zien hoe Yannick bij Astrid in de buik had gezeten, waarna hij werd gewogen en de rest van de controles werden uitgevoerd. Toen het daarna tijd was om de eerste kleertjes aan te trekken wilde grote zus Annika heel graag helpen met het aankleden van haar kleine broertje. En toen ze Yannick na het aankleden ook vast mocht houden was ze vol trots. Na dit wederom prachtige moment was het voor de familie tijd om te gaan en ook ik maakte me op om dit gelukkige gezin lekker samen te laten genieten van hun prachtige zoon. Astrid, Marco, Annika en Yannick, geniet van jullie mooie liefdevolle gezin! Wij wensen jullie heel veel liefde en geluk.
Referentie:
We hebben vanmiddag en net alle geboorte foto’s bekeken. Wat heb je dat ongelofelijk mooi en met zo veeeel gevoel alles vast gelegd! Ik was verschillende keren ontroert en bij veel foto’s moest ik aan Marco uitleg vragen. Van vergeten en of niet bewust meemaken van kleine situaties in zo’n belangrijk moment! Wat toch weer bewust word door een foto wat gemaakt is..maar de kunst om emotie en de vele verschillende gedachtes en daarbij horende gezichtsuitdrukkingen vast te leggen….is een ware kunst..en dat versta jij prima! Je leest ik ben erg ontroert en ongelofelijk blij met deze reportage!
Ik ga elke keer alle foto’s die jij en Miranda gemaakt hebben bekijken. Dit om de pittige zwangerschap en bevalling op een mooie manier te verwerken. Jullie hebben allebei zeer mooie foto’s gemaakt. Dank je wel!!🤗
Astrid en Marco
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.